Wednesday, March 3, 2010

A FANTASTIC DAY!














Thank you to everyone who came and attended our special event on Saturday, Feberuary 20, 2010 at the Italian Cultural Centre in Edmonton.

We shared great stories and showed the community what our schools and their programs are all about.

We took pictures to help us celebrate this special day a bit longer. We invite you to look at the pictures and view our special video section about IHLA on our You-Tube channel.

Feel free to share comments about the event if you want to.

We want to thank our sponsors one more time:

  • Alberta Education
  • AAME (they support our book initiative)
  • Private donors
  • OMNI TV (for their advertising campaign)
And a great thank you goes to the LIT program volunteers at the Castle Downs YMCA, under the direction of Tyng Ho. Their help back stage was phenomenal.

View our website - we will soon post the latest issue of our newsletter - with much more information about the event and the planning for next year!

The link to our You-Tube Video 

A few more pictures here below (if you have any to share from the day send them to us)

 

  
  
 

Wednesday, January 13, 2010

ERUDIT RUSSIAN LANGUAGE SCHOOL

These are the contributions by the Erudit school of Edmonton.  Enjoy!


































_________________________________


ЗВОНКИЕ И ГЛУХИЕ
The Russian Alphabet



This story is about Russian letters, and how the letters lived separate at the beginning and became friends at the end.



Жили – были две страны , Звонкая страна и Глухая. В этих странах жили буквы. В стране Звонких жили буквы б,з,д,в,г и ж.

В стране Глухих жили буквы п,с,т,ф,к и ж. Между ними был лес.В нём жила хитрюга буква ч. Буква ч любила ссорить страны так что буквы не ходили к друг другу домой.
Один раз буква б решила пойти в лес, когда она собралась идти домой она не могла найти дорогу назад. Невдалеке от себя она увидела букву ч. Когда буква б спросила дорогу домой буква ч решила пошутить и показала дорогу в страну Глухих, буква б не знала что буква ч была очень хитрой то она ей поверила.


Когда буква б пришла в страну Глухих она не заметила разницу между двумя странами. Буква б зашла в домик который она думала был её и она встретила там букву п.

Сначала буква п хотела выгнать б из дома но после того как они поговорили они нашли много общего и вскоре стали дружить. Буквы б и п стали думать как сделать так чтобы буквы подружились и не спорили. Скоро они придумали и вот что …
Все были рады когда приехала буква б вернулась в свою страну и поехали на пикник, который устроила буква б. Когда буквы собрались идти домой они не знали в какую сторону идти и спросили у буквы б и она им показала дорогу в страну Глухих никто это не знал так что все пошли по домам. В домах чужих букв, буквы из страны Звонких встретили друзей. И вот вам друзья бп,зс,дт,вф,гк и жш.


КОНЕЦ
_______________________

УМА

Всю жизнь я хотела иметь собаку. Однажды, когда я вернулась из школы мои родители уже были дома.Обычно я прихажу домой первее моих родитителей тако что это меня очень удивило но вдруг я увидела маленькаю собачку я вскрикнула от восторга и подбежала к ней. Я сразуже поняла что это для меня.
Через некоторое время я спросила у родитеелей как её зовут и они мне ответили Ума.

* * *
В этот вечер, я пошла гулять с Умой. Я всё ещё немогла поверить что у меня есть собака. На следущий день в школе я роскозала об этом моим друзьям. Я очень переживала за свою собаку так что я её везде с сабой брала. К счастью Ума неболела но я всеравно сней ходила везде что бы с ней не случились непреятности.
Ночью я спела ей колыбельною что бы она заснула.



КОНЕЦ

UMA
All of my life I wanted a dog. I wanted one really badly. Then one day, as I walked hoe from school and opened my front door, I saw my parents already at home. At first I was surprised, as this usually never happens, but soon enough I saw a little cute puppy walk in to the living room. I gasped in excitement and ran over to it. I knew this puppy is for me. As I asked for the name my parents simply replied Uma.

* * *

That night I walked Uma, I still could not believe that I got a puppy.

When I went to school on the next day I told everyone about Uma.I was really nervous because I did not know if anything bad would happen. Thankfully nothing happened but I always was following Uma where ether she went so she would not get in to any mischief.

That night I sang Uma a lullaby until she went to sleep.

_____________________


М О И Д Р У З Ь Я

У меня есть много друзей. Я с ними много играю. Я рассказываю моим друзьям о русском языке. Я люблю играть в гоночные машинки со своими друзьями.
Вардан


M Y F R I E N D S
I have a lot of friends. I play with them a lot. I teach them Russian language. We play with racing cars.
By Vardan





__________________________



























































Tuesday, January 12, 2010

Sikh Cultural & Spiritual Assembly

These are the contributions of the Sikh Cultural & Spiritual Assembly.  Enjoy!












































































___________________












































































































































































Jan Pawel II Polish Bilingual Program

These are the contributions of the Jan Pawel II Polish Bilingual Program.  Enjoy!

‘’Każdy nowy język jest jak nowa wartość w życiu’’
By Martyna Grudzień, Grade 8, 13 years old
                  Pewnego dnia była sobie dziewczynka, ktòra podròżowała po całym świecie. Uczyła się ròżnych jezykòw tylko po to, żeby się porozumieć z innymi ludźmi, nie dla samej siebie.
                  Poznawała świat wzdłuż i wszesz . Pewnego razu powiedziała rodzicom, że ma już dosyć, że jest za mała na uczenie sie wszystkich jezykòw świata. Rodzice pròbowali jej wytłumaczyć, że to jej sie przyda, lecz ona nie słuchała.

                Więc pewnego razu rodzice wysłali ją na wycieczkę za granicę, gdzie musiała się porozumieć językami, ktòre znała . Była bardzo zdziwiona, jak inne dzieci dużo mòwią w innych jezykach, i to lepiej niż ona.
                   Dziewczynka, będąc ciekawa, jak to możliwe, spytała się ich, dlaczego one mòwią lepiej od niej. A one odpowiedzały: ,, Języka obcego powinnaś się uczyć dla siebie, a nie dla kogoś’’.
           Dziewczynka, będąc bardzo zdziwiona , zrozumiała, że : ’’Każdy nowy język jest jak nowa wartość w życiu’’.
                 Od tamtej pory dziewczynka z chęcią uczyła się innych jezykòw i zdobywała o wiele więcej wiadomości o świecie.

__________________

Każdy język wzbogaca nas intelektualnie.
Bartłomiej Prokop, klasa 9A, 14 lat

       Poznanie nowego języka daje  możliwość dostępu do edukacji danego kraju i literatury, która pozwala na poszerzenie swojego słownictwa i umiejętności w porozumiewaniu się z innymi ludźmi.

      Umiejętność porozumiewania się w nowym języku nie musi być związana z książkami, ale też z codziennym życiem każdego z nas. Są też róznice w używaniu tego samego języka, na przykład oficjalny i nieformalny język. W instytucjach urzędowych lub jakimkolwiek publicznym miejscu będziemy używali języka oficjalnego, ponieważ chcemy, żeby osoba, z którą rozmawiamy, zrozumiała nas. Lecz pomiędzy naszymi przyjaciółmi będziemy posługiwali się językiem nieoficjalnym, który bliscy nam ludzie, z którymi przyjaźnimy się lub znamy, zrozumieją.
      Każdy nowy język otwiera także okna w zakresie zawodowym.
Jeżeli możemy posługiwać się dwoma językami, możemy wybrać, w jakim państwie i z kim chcemy pracować.
      Znajomość języków jest podstawą życia prywatnego i zawodowego.
______________________

Dlaczego uczę się języka polskiego
                                     
                                     By: Vanessa Deabreu, Grade: 8 , 14 years old


      Jest mnòstwo powodòw do nauki innych językòw, opròcz angielskiego. Ja mam ròwnież i swoje powody uczęszczania do polskiej szkoły i nauki języka polskiego.
             Po pierwsze, jestem zainteresowana polskim programem imienia Jana Pawła II, do ktòrego uczęszczam. Uczy w nim wielu nauczycieli, ktòrzy są polskiego pochodzenia i chcą uczyć i przekazywać nie tylko naukę ale i tradycje. Patronem naszej szkoły jest wielki Polak Jan Paweł II, ktòry jest wspaniałą postacią, godną naśladowania i od ktòrego można się tak wiele nauczyć. Wielu z moich przyjaciòł jest z małżeństw mieszanych i czasem mòwią do mnie po polsku. Ich dzieci też uczęszczają do naszej szkoły.

              Po drugie lubię obce języki. Jestem w połowie Polką i Portugalką, a mam ròwnież korzenie niemieckie. Potrafię rozmawiać biegle po portugalsku i pròbuję uczyć się sama niemieckiego, opròcz polskiego i francuskiego w szkole. Nie chciałabym zgubić moich rodzinnych korzeni.
               Jestem Polką ze strony mojej mamy. Chcę nauczyć się  dużo o Polsce i języku, abym mogła być dumna z mojej polskości do końca życia. Kiedy dorosnę i założę własną rodzinę, mam zamiar uczyć moje dzieci języka polskiego. Chcę, aby wiedziały tyle samo o Polsce co ja, albo i więcej.
               Najważniejsze jednak jest to, że jestem dumna z mojego pochodzenia. Wiem, że z czasem dowiem się wiele więcej na temat krajòw, z ktòrych pochodzi moja rodzina.
________________    

Dlaczego uczę się języka polskiego
Brent Filipowski, 9 klasa, 14 lat
      Każdy kraj ma swój własny język ojczysty, który jednoczy jego mieszkańców, umożliwia komunikowanie się i przekazywanie informacji. Znajomość języków obcych natomiast rozszerza horyzonty myślowe człowieka i warunkuje sprawny kontakt z innymi krajami. Właściwie używany język obcy, w formie komunikatywnej czy informatycznej, sprawia, że odległości między państwami maleją, że dystans przestrzenny zmniejsza się.
      Język jest najważniejszy w każdej kulturze, pełni on ważną rolę w zachowywaniu naszej kulturalnej toźsamości. Uczenie się języka polskiego jest ważne, bo możemy uczestniczyć w polskiej wspólnocie, łączyć się z naszą historią.
      Poznajemy ją lepiej, jeśli uczestniczymy w świętowaniu polskich tradycji z naszymi przyjaciółmi i rodziną i polską wspólnotą. Opłatek jest najciekawszą polską tradycją. Gdy dzielimy się opłatkiem, życzymy sobie dużo  dobrodziejstwa. To jest symbolem zrozumienia i przypomnienia ludziom o znaczeniu Bożego Narodzenia, o Bogu i rodzinie.
      Także  idąc do polskiego kościoła, rozumiemy wszystko. Możemy spotkać nowych ludzi, którzy także  mówią w języku polskim. Możemy pojechać do Polski i tam swobodnie rozmawiać z innymi, co bardzo zbliźa ludzi.
      Jężeli poznamy język polski, to będziemy dumni z naszej historii. Polscy weterani i kombatanci uczą nas o historii, o tym, co sami przeźyli w czasie I czy  II wojny światowej, oczywiście w języku polskim.
      Poznanie języka polskiego da mi większą szansę w życiu. Ja będę  zdolny rozmawiać i współpracować z moimi polskimi przyaciółmi i rodziną. Wtedy także może być większa sposobność pracy dla ludzi z drugim językiem, a więc i dla mnie. Poznanie nowego języka poszerzy horyzonty myślenia,daje większą sposobność rozszerzenia mojej wiedzy i daje nową perspektywę opiniowania rzeczy.
      To daje sposobność do nowych podróży do Polski i nie tylko. Poznanie drugiego języka może pomagać w uczeniu się innych nowych języków.
      Jan Paweł II zwracał sie do wszystkich ludzi i narodow świata w ich własnym języku,ze słowami pełnymi miłości i szacunku. Jego nauczanie, zachęcające do budowania cywilizacji pokoju, nadziei i miłości spotkało się z uznaniem i doceną. Znajomość bowiem języka to nie tylko gramatyka i słownictwo, ale też przekazywanie treści do serca. Dobre słowa jednoczą ludzi, przynoszą pokój, szanują każdego człowieka. Niosą one często przekaz ważny dla wielu narodow, gdy idzie o prawa człowieka, potępienie przemocy, wojny czy innego zła. Wołanie o pomoc w przypadku różnnych katastrof i klęsk żywiołowych łączy ludzi dobrej woli.
      Dlatego jestem szczęśliwy, że mogę uczyć się języka polskiego w Angielsko- Polskim Programie Jana Pawła II, chociaż moja mama nie mówi po polsku.

_________________


Wyjazd z kraju.
Cyprian Zaleski, klasa 9A, 14 lat
“Dobra robota! Nigdy nie widziałem takiego dobrego meczu!” – wykrzyknął pan trener.

Your browser may not support display of this image. Naprawdę szkoda, ze to jest twój ostatni turniej. Wojtek byl szczęśliwy, ale w jego oczach pojawity się łzy. Nie chciał zostawiać wszystkiego i wyjeżdżać do Kanady. Byl najlepszy w calej drużynie siatkarskiej. Bał się, że tam nie będzie mógl dalej grać, a jego marzeniem bylo własnie, żeby zostać zawodowym graczem. Rodzice Wojtka wiedzieli o tym, że Wojtek nie chce wyjeżdżać, ale oni zdania nie zmienią. Mieli nadzieje, że będzie im tam lepiej. Tata Wojtka dostal tam pracę, a mama nie chciala, żeby rodzina się rozdzieliła. Walizki spakowane byly już, tylko czekaly, żeby zapakować je do samolotu. “Szybciej! Zaraz sie spóźnimy!” krzyczal Wojtek, ale mama nie mogła rozstać sie z rodziną. Po przylocie, pierwszą moją myślą było to, by znaleść szkołę siatkarską, ale rodzice postanowili, że muszę poczekać, gdy pójdę do regularnej szkoly. Poszedłem, choć nie ukrywam, że bardzo się denerwowałem. Jedną dobrą rzeczą było to, że to była polska szkola. Zdobyłem odwagę i podszedlem do chlopaków. Zacząłem rozmawiać. Rozmawiałem o siatkówce, spytałem więc, o co chodzi. Mówili, że podczas przerwy są zapisy do drużyny, i czy chciałbym wziąć udział. Podekscytowany zgodziłem się, po kiłku spotkaniach koledzy zobaczyli, że jestem naprawdę dobry. Nauczyciel był ze mnie dumny. A nasza drużyna okazała sie najlepsza w mieście. Moje marzenie sie spełnilo. Poznałem wielu kolegów i koleżanki, jestem w jednej z najlepszych drużyn siatkarskich. Marzenia sie spelniają, po prostu trzeba tylko w siebie wierzyć. 

_______________
Najpiękniejsze miejsce na świecie

Ilona Kaliszuk, klasa 9,14 lat.

“Fredziu, podaj piłkę!” – krzyknęła Zosia i podbiegła do bramki. Kopnęła piłkę i trafiła w róg bramki.
“Hura! Wygraliśmy!”
Zosia, Fredziu, Janek i Ola cieszyli się ze zwycięstwa. Dzwonek zadzwonił i wszystkie dzieci pobiegły do szkoły. Gdy już wszystkie dzieci wróciły do klasy, pani Malszewska rozpoczęła lekcję języka polskiego.
“Dzisiaj, dzieci, będziemy mówić o najpiękniejszych miejscach na świecie. Mam nadzieję, że każdy z was będzie miał coś do powiedzenia na ten temat.”
Wszystkie dzieci podniosły ręce w górę. Nauczycielka wybrała Zosię, która wstała z ławki i zaczęła mówić:
“Ja myślę, że najpiękniejsze miejsce na świecie, to Egipt. Tam są piramidy i nawet wielbłądy, które są moimi ulubionymi zwierzętami”.
Zosia usiadła w ławce.
“Czy ktoś inny ma coś do powiedzenia?” – zapytała pani.
Ola podniosła rękę i wstała z ławki.
“Ja myśłę, że najpiękniejsze miejsce na świecie to Londyn.”
“A dlaczego tak myślisz Olu?”
“Bo ja kiedyś pojechałam do Londynu i bardzo mi się tam podobało, a szczególnie słynny zegar Big Ben i piętrowe autobusy.”
“Dziękuję Olu. A kto jeszcze chciałby zabrać głos?”
Fredziu podskoczył na siedzeniu.
“Czy ja mogę coś powiedzieć?”
“No, proszę Fredziu, tylko następnym razem trzeba podnieść rękę.”
“To następnym razem! Teraz chciałbym powiedzieć, że najpiękniejsze miejsce na świecie to Hawaje. Tam zawsze słońce świeci i są plaże! Ale to nie wszystko! Historia Hawaii jest też bardzo ciekawa.”
“Fredziu, a ty możesz nam powiedzieć, gdzie są Hawaje?”
“Aaaa, w Stanach Zjednoczonych?”
“Tak! Dobrze Fredziu! Dziękuje. Kto jeszcze?”
Troje dzieci podniosło ręce, ale mały Leon ciągle siedział w ławce i wcale nie podnosił ręki.
“No, a może ty, Leon, nam powiesz, gdzie jest najpiękniejsze miejsce na świecie.”

Mały Leon poważnie wstał z ławki i wyprostował sie.
Your browser may not support display of this image. “A ja wam powiem o jednym miejscu na świecie, gdzie możecie zobaczyć takie same, a może jeszcze piękniejsze rzeczy, o których mówicie. Pojedźcie do Krakowa zobaczyć Kościól Mariacki i usłyszeć bicie zegara na jego wieży. Na Wawelu możecie zobaczyć groby królów. Piękne plaże i błękitną wodę na Mazurach. Czy wiecie, gdzie jest to miejsce z tymi pięknymi zakątkami i zabytkami?”
Mały Leon, który zawsze wydawał sie nieśmiały i małomówny, zaskoczył wszystkich.
“Pięknie Leon! Naprawde doskonale. Jestem bardzo dumna z ciebie. Dziękuje za taką piękną odpowiedź.” – powiedziała pani.
Wszystkie dzieci wstały z ławek i zaczęły bić brawo.
“Hura Leon!”
___________________


Każdy nowy język wzbogaca nasze życie.
Alicja Zadora, Klasa 9, 14 lat
      Mam zaszczyt, jako uczennica 9tej klasy napisać o wartościach językowych.        W mojej rodzinie, prawie każdy mówi dwoma, trzema, a nawet czterema językami. Jednocześnie moja rodzina stara sie utrzymać kulturę i obyczaje kraju, w którym mieszkali. Języki, ktore znamy są: polski, arabski, włoski, hiszpański, rosyjski, i angielski. Dzięki tym językom, moi dziadkowie znależli z łatwością pracę i szybciej adoptowali się w obcym społeczeństwie. Ja od dziecka słyszę te języki i myślę, że nie będę miała trudności w ich poznaniu. Myślę też studiować medycynę i dzięki temu, że znam język polski mogę korzystać z ksiązek i podręczników naszego kraju. Oprocz tego jest łatwiej zawierać znajomośći.
      Moj brat pojechal do Polski i zwiedzejąc znane miasta i ich zabytki, zrozumiał lepiej historię naszego kraju, a także poznał dużo interesujących ludzi. Ja rownież przez kilka lat korespondowałam z koleżanką z Polski. Bardzo się cieszę, że poznałam jej życie w Polsce.

      Mój dziadek, będąc w Argentynie, dostał wspaniałą pracę, jako inżynier dzięki temu, że już znał język angielski. Moja babcia rownież dostała dobrą pozycję w pracy, znając trzy języki. Moim marzeniem jest poznać język arabski. I w tym pomoże mi rodzina mojego tatusia. Oprócz wymowy będę musiała nauczyć się nowego alfabetu. Matka moja zna doskonale programowanie komputerowe i uczy mnie po polsku.
      Jesteśmy już trzecią generacją urodzoną poza krajem i wszyscy staramy sie utrzymać z dumą nasze polskie tradycje. Kanada jest krajem międzynarodowym i tu będę miala możliwość nauczyć się różnych języków. Cieszę się, że te 12 lat polskiej szkoly otworzylo mi drogę i chęci do poznania innych narodowosci, a także dało mi szansę na sukces.
Z Bożą pomocą, chciałabym nadal realizować moje plany.
__________________________
Dlaczego uczę się języka polskiego                                   
                                     By: Vanessa Deabreu, Grade: 8 , 14 years old

      Jest mnòstwo powodòw do nauki innych językòw, opròcz angielskiego. Ja mam ròwnież i swoje powody uczęszczania do polskiej szkoły i nauki języka polskiego.
             Po pierwsze, jestem zainteresowana polskim programem imienia Jana Pawła II, do ktòrego uczęszczam. Uczy w nim wielu nauczycieli, ktòrzy są polskiego pochodzenia i chcą uczyć i przekazywać nie tylko naukę ale i tradycje. Patronem naszej szkoły jest wielki Polak Jan Paweł II, ktòry jest wspaniałą postacią, godną naśladowania i od ktòrego można się tak wiele nauczyć. Wielu z moich przyjaciòł jest z małżeństw mieszanych i czasem mòwią do mnie po polsku. Ich dzieci też uczęszczają do naszej szkoły.
              Po drugie lubię obce języki. Jestem w połowie Polką i Portugalką, a mam ròwnież korzenie niemieckie. Potrafię rozmawiać biegle po portugalsku i pròbuję uczyć się sama niemieckiego, opròcz polskiego i francuskiego w szkole. Nie chciałabym zgubić moich rodzinnych korzeni.
               Jestem Polką ze strony mojej mamy. Chcę nauczyć się  dużo o Polsce i języku, abym mogła być dumna z mojej polskości do końca życia. Kiedy dorosnę i założę własną rodzinę, mam zamiar uczyć moje dzieci języka polskiego. Chcę, aby wiedziały tyle samo o Polsce co ja, albo i więcej.
               Najważniejsze jednak jest to, że jestem dumna z mojego pochodzenia. Wiem, że z czasem dowiem się wiele więcej na temat krajòw, z ktòrych pochodzi moja rodzina.
___________________


“Poznawanie języków jest kolejną wartością w życiu”

Luiza Leśniak, klasa 7A, 12 lat 


Każdy nowy język, którego się uczymy i poznajemy, przybliża nas do społeczności, która się nim posługuje. Dzięki poszerzaniu swojej wiedzy i umiejętności w operowaniu nieznanym nam językiem możemy przybliżyć się do kultury, tradycji i poznać sposób życia ludzi, którzy się nim poslugują na codzień. Łatwiej nam jest zrozumieć wady i zalety danego narodu. Osoby, które znają biegle kilka języków, szybciej integrują się z innymi,w nowym miejscu. Jest im łatwiej znaleść wspólny język i nawiązać kontakt, co w obecnych czasach wcale nie jest proste. Znajomość większej ilości języków daje nam możliwości przemieszczania i osiedlania się w różnych miejscach na kuli ziemskiej. Można podać wiele przykładów ludzi mówiących kilkoma językami, ale największym i najważniejszym z nich był polski Papież Jan Paweł II. Gdziekolwiek był, mógł z łatwością porozmawiać z ludźmi. Dzięki swoim umiejętnościom był szanowany i traktowany jak jeden z nich. Gdyby wszyscy na całym świecie znali wszystkie języki, prawdopodobnie udałoby się uniknąć wielu sporów i wojen. Twierdzę więc, że każdy nowy język jest kolejnym bogactwem w moim życiu. 
 __________________________

Sunday, January 10, 2010

Telugu School of Edmonton

These are the contributions of the Telugu School.  Enjoy!
























_____________________





















___________________________

Importance and challenges of maintain identity: An immigrant’s perspective.
by  Ravi Devavarapu, P. Eng

There are over 5000 languages in the world, some more widely spoken than the others. I maybe understating if I said language is the foundation of any civilization.

Growing up in India bilingual & even trilingual is pretty much the norm. I went to an English medium school, where the instruction for all the subjects was in English. Then we had to learn Hindi (National Language of India) and Telugu (my mother tongue). As a kid it was not fun having to be conversant in more than 1 language, but it was not as difficult as you would imagine. At that time I did not grasp the advantages that it would present me later in my life.
An important skill of any occupation is clear and effective communication. The best way to communicate an important message is to convey it in the language that they understand best.  There is too much lost in translation. The subtlety & tact required in conveying important messages can be lost easily in translation.
Language is not only used to identify with certain groups, it is also used to exclude others. This is very evident in the immigrant population. Some adopt the new language with open arms, while others shut it down beyond what is required of them to survive in their new community. In most cases it even extends to 2nd generation immigrants. At that point language becomes a matter of cultural or ethnic identity.
In my view, it is possible to adopt aspects of culture that the host country offers while maintaining your language & cultural identity.
 _____________________















___________________


___________________








______________________





______________________

Telugu Language and its connection to the society
Mr.Velagapudi Bala







 










______________

Click here for a pdf presentation about the Telugu Language - prepared by the Telugu Language Schools.